wzburzać się – wzburzyć się
- wzburzać się – wzburzyć się
wzburzać się – wzburzyć się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'gwałtownie kłębić się, wirować, wichrzyć się, bezładnie się skręcać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jezioro się wzburzyło. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wpadać w gniew, denerwować się, tracić panowanie nad sobą': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ludzie wzburzyli się na wiadomość o nowej podwyżce cen. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
wzburzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wzburzać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}burzy [wzburzyło] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}krew (w żyłach); {{/stl 7}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}burzy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzburzyć — dk VIb, wzburzyćrzę, wzburzyćrzysz, wzburz, wzburzyćrzył, wzburzyćrzony rzad. wzburzać ndk I, wzburzyćam, wzburzyćasz, wzburzyćają, wzburzyćaj, wzburzyćał, wzburzyćany 1. «spowodować burzenie się, kłębienie, falowanie czegoś; zmącić, zwichrzyć,… … Słownik języka polskiego
wzburzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wzburzaćam, wzburzaća, wzburzaćają, wzburzaćany {{/stl 8}}– wzburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wzburzaćrzę, wzburzaćrzy, wzburzaćrzony rzad. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
